Interkomunia

Jedność chrześcijan jest fundamentalnym wezwaniem, które płynie z samego serca Ewangelii. W Liście do Efezjan 4:4-6 czytamy: „Jedno ciało i jeden Duch, jak też wy jesteście wezwani w jednej nadziei swojego powołania; jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nad wszystkimi i przez wszystkich i w wszystkich.” Te słowa przypominają nam, że jako chrześcijanie jesteśmy wezwani do jedności w różnorodności, do wspólnej wiary i do budowania jednego ciała Chrystusa.

W obliczu podziałów, które często występują w naszym świecie, powinniśmy dążyć do wzajemnego zrozumienia, szacunku i współpracy między różnymi wspólnotami chrześcijańskimi. Naszym celem powinno być nie tylko zachowanie własnych tożsamości, ale przede wszystkim wspólne dążenie do głoszenia Dobrej Nowiny i realizacji misji Chrystusa.

Narodowy Apostolski Kościół Katolicki z radością informuje, że podpisał umowę o współpracy oraz interkomunię z Chrześcijańsko-Katolickim Kościołem, którego zwierzchnikiem jest biskup Klaus Mass.

To porozumienie jest krokiem w stronę jedności chrześcijan i wzmocnienia naszej wspólnej misji głoszenia Ewangelii. Razem dążymy do budowania mostów, które połączą nasze wspólnoty w wierze, miłości i służbie.

Niech ta współpraca przyniesie owoce w postaci wzajemnego wsparcia i duchowego wzrostu. 🙏

Zachęcamy do przeczytania pięknego komentarza pani Kornelii, która należy do naszej wspólnoty. Oto, jak pięknie skomentowała to wydarzenie:

Wierzę, że prawdziwa duchowość zaczyna się tam, gdzie kończy się osąd, a zaczyna szacunek.

Szacunek do własnej drogi, do swoich przekonań i do ciszy, w której rodzi się wiara. Ale też szacunek do drugiego człowieka — który może i idzie inną ścieżką, ale z takim samym sercem, z tą samą miłością i tęsknotą za dobrem.

Każdy z nas nosi w sobie iskrę Boskiej obecności. Każda wspólnota, każdy Kościół, każda duchowa droga ma swoje znaczenie, jeśli niesie światło, pokój i miłość.

Dlatego pięknie jest żyć razem — nie zawsze tak samo, ale zawsze w szacunku. Nie zawsze pod jednym dachem, ale z tą samą intencją: być bliżej Boga i bliżej siebie nawzajem.

Nasze idee, nasza wiara, nasza duchowość mogą się różnić w formie, ale jeśli wypływają z czystego serca, prowadzą w jednym kierunku — ku Miłości.

Szanujmy się. W dialogu. W obecności. W prawdzie.

I to jest piękne.