Benedyktyni

Kongregacja Benedyktynów Maryi Matki Nadziei – zakon św. Benedykta

Benedyktyni Narodowego Apostolskiego Kościoła Katolickiego to zakon, który skupia braci ślubujących Bogu żyć w posłuszeństwie, czystości od grzechu – tak aby wszystkie myśli, słowa i czyny były godne naśladowcy naszego Pana Jezusa Chrystusa, praktykując miłość bliźniego. Ślubują oni także zachować sposób życia zawarty w regule św. Benedykta.

O.S.B. – skrót od łacińskiej nazwy: Ordo Sancti Benedicti (Zakon Świętego Benedykta), zakon oparty na regule św. Benedykta z Nursji.

Zakon Benedyktynów Narodowego Apostolskiego Kościoła Katolickiego należy do rodziny Benedyktyńskiej opartej na regule św. Benedykta, myślą przewodnią Zakonu jest dewiza „Ora et Labora” (módl się i pracuj).

Modlitwa „ora” – budowanie relacji z Panem Bogiem w oparciu o indywidualną modlitwę stanowiącą fundament każdego powołania do życia monastycznego. Bracia codzienne rozważają Słowo Boże, odmawiają Liturgię Godzin oraz rozważają cząstkę różańca oddając cześć Najświętszej Maryi Pannie – Matce Nadziei.

W centrum życia wspólnoty, w której znajduje się brat posiadający święcenia kapłańskie – jest zawsze sprawowanie Liturgii Eucharystii.

Praca „labora” – bracia realizują w swoim życiu te słowa poprzez czynności w wykonywaniu pracy zawodowej, która stanowi podstawę i źródło ich indywidualnego utrzymania, jednocześnie wykonują ją w duchu służby Bogu i bliźniemu.

Strój zakonny stanowi czarna tunika przewiązana skórzanym pasem, na głowie czarny spiczasty kaptur, który jest połączony ze szkaplerzem – szerokim pasem tkaniny zwisającym z przodu i tyłu tuniki. W Polskiej Prowincji bracia noszą także na szkaplerzu mały srebrny krzyż św. Benedykta na łańcuszku.

Bracia zakładają habit podczas modlitwy indywidualnej oraz wspólnotowej, a także podczas uroczystości o charakterze kościelnym i liturgicznym. Na co dzień bracia chodzą w stroju świeckim, na piersi może być widoczny także medalik lub krzyżyk św. Benedyka.

Formacja do zakonu

Ze względu na uwarunkowania do działania i rozwój Zakonu – proces formacji zakonnej uwarunkowany jest okresem poznawania Wspólnoty Narodowego Apostolskiego Kościoła Katolickiego, a także przygotowania do złożenia ślubów prostych i uroczystych. Czas ten jest zatem elastyczny oraz indywidualny ustalany z osobą odpowiedzialną za formację kandydata.

Bracia żyją i mieszkają w rozproszeniu, to znaczy indywidualnie a nie w klasztorach lub domach zakonnych. Dzięki temu każdy z Braci może dawać świadectwo wiary swoim sposobem życia i oddziaływać na środowisko, w którym mieszka i pracuje poprzez rozmowy, braterską pomoc i wsparcie – dając świadectwo wiary w Chrystusa Pana.

Jeśli czujesz, że na Twojej drodze życia stanął Jezus Chrystus, który wzywa Ciebie po imieniu słowami „pójdź za mną”, jeśli pragniesz oddać i ofiarować Panu Bogu swoje życie poświęcając się służbie Bogu, ale także móc jednocześnie dalej rozwijać się zawodowo, jeśli chcesz mieć zawsze serce przy Bogu, a ręce przy pracy – wstąp na drogę powołania do życia monastycznego i zakonnego według reguły św. Benedykta.

Osoby, które chcą uzyskać więcej informacji proszone są o kontakt z Fr. Carolusem.